پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

اجرای کشت فراسرزمینی و محدودیت کشت محصولات آب بر و انتقال به آن سوی مرز‌ها از اولویت‌های جدی وزارت جهاد است. چندی پیش ساداتی نژاد وزیر جهاد کشاورزی گفته بود: با توجه به تغییرات اقلیمی و خشکسالی در کشور، باید از کشت‌های آب‌بر در مناطق بحرانی پرهیز و به سمت کشت‌های کم‌آب‌بر و سودآور پیش رویم.

کشت فراسرزمینی چقدر در کاهش بحران آب می‌تواند موثر باشد؟ در حال‌حاضر کشت فراسرزمینی یکی از بهترین گزینه‌های کنترل بحران آبی کشور است. البته نه گزینه فوری؛ زیرا بیش از ۵ سال برنامه‌ریزی دقیق و هدفمند نیاز است که صرفا سطح کشت اراضی ایرانیان در سایر کشور‌های دنیا، از ۸۰۰‌هزار هکتار کنونی به ۶‌میلیون هکتار برسد. در حال‌حاضر کل اراضی قابل کشت در کشور ۵/ ۱۸میلیون هکتار است که از این میزان ۵/ ۸میلیون هکتار اراضی آبی و بقیه آن دیم است. حال اگر کشت فراسرزمینی به ۶‌میلیون هکتار برسد، طبق نظر کارشناسان می‌توانیم سطح زیر کشت گندم، محصولات جالیزی و حتی باغات را کاهش دهیم. اما آیا تاکنون از خودمان پرسیده ایم که کشت فرا سرزمینی قرار است با چه الگویی و در چه سطحی برنامه ریزی شود؟ آیا ساداتی نژاد حداقل اطلاعات لازم در این خصوص و فهم موضوع را دارد؟ چرا با وجود طرح حدودا ۱۰ ساله کشت فرا سرزمینی در اسناد برنامه‌ای کشور، عملکرد ملموسی از آن نداریم؟ کشت فرا سرزمینی قرار است توسط بخش خصوصی انجام شود یا دولتی؟ یا خصولتی؟ یا خصوصی دارای ارتباط و مبادلات خاص با مقامات دولتی؟ هدف کشت فراسرزمینی تجاری و کسب سود است یا تامین کمبود‌های داخل کشور؟ مکانیزم تجارت یا انتقال، شبه سوآپ است یا انتقال مستقیم؟

دکتر حسین شیرزاد نوشت: زنجیره‌های تامین اوراسیا از نظر تعادل تجاری و امنیت غذایی نیز دارای اهمیت الگویی هستند، چون به درک نحوه سلوک با شرکت‌های چندملیتی، تثبیت عرضه و تقاضا، تثبیت نوسان‌های سالیانه تجاری، تثبیت درآمد تولید‌کنندگان، تنظیم بازار، تشویق تولید و صادرات، کمک به بهره برداران و جذب سرمایه خارجی، تشویق سرمایه‌گذاری، تشویق یا محدود نمودن استفاده از نهاده‌های خاص کمک می‌کنند

رئیس اتاق بازرگانی استان اصفهان گفت: بخش کشاورزی استان در حال برنامه‌ریزی بر روی کشت برون مرزی است که چابهار می‌تواند بخشی از این پروژه باشد.